Umowa o pracę kończy się:
- Za porozumieniem stron – jedna ze stron umowy o pracę może pisemnie zaproponować drugiej stronie rozwiązanie umowy za porozumieniem. Jeżeli druga strona wyrazi zgodę, powinna w ciągu siedmiu dni poinformować o tym stronę, która złożyła propozycję;
- Z upływem terminu – po upływie okresu obowiązywania umowy o pracę pracodawca lub pracownik ma prawo rozwiązać umowę. Jeżeli żadna ze stron nie rozwiąże umowy, uznaje się, że staje się ona umową na czas nieokreślony;
- Na wniosek pracownika – pracownik ma prawo rozwiązać umowę na czas nieokreślony, a także umowę na czas określony przed upływem jej terminu, informując o tym pracodawcę pisemnie co najmniej czternaście dni wcześniej. W przypadku choroby, niepełnosprawności lub innych ważnych przyczyn (określonych np. W układzie zbiorowym) termin wypowiedzenia wynosi trzy dni. W takim samym terminie pracownik może złożyć wypowiedzenie, jeśli pracodawca nie wywiązuje się z obowiązków wynikających z umowy, narusza prawo lub układ zbiorowy;
- Z przyczyn niezależnych od pracownika – pracownik może rozwiązać umowę na czas nieokreślony, a także umowę na czas określony zawartą na okres dłuższy niż sześć miesięcy, jeżeli w jego miejscu pracy występuje przestój (nie z winy pracownika) trwający dłużej niż trzydzieści dni z rzędu lub przekraczający sześćdziesiąt dni w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy, a także gdy przez ponad dwa miesiące z rzędu nie wypłacano mu należnego wynagrodzenia;
- Z inicjatywy pracodawcy, bez winy pracownika – pracodawca może rozwiązać umowę na czas nieokreślony tylko z ważnych powodów, powiadamiając pracownika pisemnie co najmniej dwa miesiące wcześniej. W przypadku osób, którym do nabycia prawa do pełnej emerytury pozostało mniej niż pięć lat, osób niepełnoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz pracowników wychowujących dzieci do czternastego roku życia – termin wypowiedzenia wynosi cztery miesiące;
- Bez wypowiedzenia – umowa o pracę musi zostać rozwiązana m.in. gdy: Prawomocnym wyrokiem sądu pracownik zostaje skazany na karę uniemożliwiającą kontynuowanie pracy; Pracownik traci uprawnienia do wykonywania określonego zawodu; Rozwiązania żądają odpowiednie organy państwowe; Według orzeczenia komisji medycznej lub ds. Niepełnosprawności pracownik nie może wykonywać swoich obowiązków; W przypadku pracownika w wieku od 14 do 16 lat – gdy rodzic, opiekun prawny, lekarz prowadzący lub szkoła żąda rozwiązania umowy; Pracodawca został zlikwidowany i jego obowiązki nie zostały przeniesione na inny podmiot; Pracownik rażąco lub wielokrotnie narusza obowiązki pracownicze;
- W przypadku ogłoszenia upadłości pracodawcy – umowy o pracę mogą być rozwiązane zgodnie z przepisami prawa upadłościowego;
- W przypadku likwidacji pracodawcy, bez następcy prawnego;
- W przypadku śmierci pracownika – umowa o pracę wygasa, jeżeli była zawarta na świadczenie pracy osobiście; jeżeli była to umowa na świadczenie usług bezpośrednio dla niego i nie ma następcy prawnego.
Ograniczenia rozwiązania umowy o pracę
Nie wolno wypowiedzieć umowy o pracę ani zwolnić pracownika:
- W okresie jego czasowej niezdolności do pracy ani w czasie urlopu, z wyjątkiem przypadków, gdy umowa o pracę rozwiązywana jest na mocy prawomocnego orzeczenia sądu lub prawomocnego wyroku skazującego, uniemożliwiającego dalsze świadczenie pracy;
- Gdy pracownik został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej lub wypełniania innych obowiązków obywatelskich w Republice Litewskiej, z wyjątkiem przypadków, gdy rozwiązanie następuje na mocy prawomocnego orzeczenia sądu lub wyroku skazującego, uniemożliwiającego dalsze wykonywanie pracy;
- W innych przypadkach przewidzianych prawem.
Nie można rozwiązać umowy o pracę z kobietą w ciąży od dnia przedstawienia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego o ciąży aż do upływu jednego miesiąca po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, z wyjątkiem przypadków, gdy umowa jest rozwiązywana na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, prawomocnego wyroku skazującego lub w sytuacji, gdy na mocy przepisów prawa pracownik traci uprawnienia niezbędne do wykonywania pracy. Również z pracownikami wychowującymi dziecko (dzieci) do lat trzech umowa o pracę nie może zostać rozwiązana, jeśli nie występuje wina pracownika.
Pracownikom, którzy utracili zdolność do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, stanowisko i obowiązki są utrzymywane do czasu odzyskania zdolności do pracy lub do momentu orzeczenia niepełnosprawności.
Pracownicy wybrani do organów przedstawicielskich pracowników nie mogą być zwolnieni w okresie sprawowania funkcji bez uprzedniej zgody tego organu.
W przypadku redukcji zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych, technologicznych lub restrukturyzacji organizacyjnej, pierwszeństwo w zatrudnieniu mają pracownicy:
- Którzy w danym miejscu pracy ulegli wypadkowi przy pracy lub zapadli na chorobę zawodową;
- Którzy samotnie wychowują dzieci (w tym adoptowane) do lat 16 lub opiekują się członkami rodziny uznanymi za osoby z niepełnosprawnością pierwszej lub drugiej grupy;
- Którzy mają co najmniej 10-letni nieprzerwany staż pracy u danego pracodawcy (z wyjątkiem pracowników, którzy nabyli prawo do pełnej emerytury lub ją pobierają);
- Którym do osiągnięcia wieku emerytalnego pozostały nie więcej niż trzy lata;
- Którzy mają takie prawo zagwarantowane w układzie zbiorowym pracy;
- Którzy zostali wybrani do organów przedstawicielskich pracowników.