Unia kredytowa: działalność, usługi i odpowiedzialność

Unia kredytowa to instytucja kredytowa, która zaspokaja gospodarcze i społeczne potrzeby swoich członków. Posiada licencję na prowadzenie działalności obejmującej przyjmowanie depozytów i innych zwrotnych środków finansowych od nieprofesjonalnych uczestników rynku, określonych w ustawie, oraz ich udzielanie w formie pożyczek. Ma również prawo do świadczenia usług finansowych zgodnie z ustawodawstwem oraz ponosi związaną z tym odpowiedzialność i ryzyko.

Zakładanie unii kredytowej na Litwie

Forma prawna unii kredytowej jako osoby prawnej może być wyłącznie spółdzielnią.

Unia kredytowa w Republice Litewskiej zobowiązana jest świadczyć następujące licencjonowane usługi finansowe:

  1. Przyjmowanie depozytów i innych zwrotnych środków od nieprofesjonalnych uczestników rynku;
  2. Świadczenie usług płatniczych określonych w ustawie o usługach płatniczych Republiki Litewskiej (usługi umożliwiające wpłatę gotówki na rachunek płatniczy oraz wszystkie operacje związane z obsługą tego rachunku; wydawanie i/lub akceptowanie instrumentów płatniczych; przekazy pieniężne itp.);
  3. Wymiana walut (w gotówce).

Usługi finansowe niewymagające licencji obejmują:

  1. Przyjmowanie depozytów i innych zwrotnych środków;
  2. Udzielanie pożyczek (w tym hipotecznych);
  3. Obsługa czeków podróżnych, weksli i innych instrumentów płatniczych;
  4. Udzielanie gwarancji i poręczeń finansowych;
  5. Pośrednictwo finansowe (działalność agenta), zgodnie z ustawą o instytucjach finansowych Republiki Litewskiej;
  6. Obrót gotówką;
  7. Doradztwo i udzielanie informacji w zakresie kredytów i płatności;
  8. Wynajem skrytek sejfowych.

Zakładanie unii kredytowej 

Unia kredytowa może być zakładana wyłącznie na czas nieokreślony i tylko po uzyskaniu zgody organu nadzoru. Statut nowo tworzonej unii kredytowej należy złożyć w rejestrze osób prawnych, a sama unia musi zostać założona w ciągu 9 miesięcy od podpisania statutu. W przeciwnym razie statut traci moc, a wniesione wkłady i opłaty członkowskie są zwracane.

Unia kredytowa jest zakładana poprzez zgromadzenie środków na pokrycie kosztów założenia z opłat członkowskich oraz przez zgromadzenie kapitału udziałowego z wkładów udziałowych.

Założycielami mogą być wyłącznie osoby fizyczne, w liczbie co najmniej 5.

Założyciele sporządzają umowę założycielską, która musi zawierać:

  1. Data i miejsce zawarcia umowy założycielskiej unii kredytowej;
  2. Imiona, nazwiska, numery identyfikacyjne i adresy zamieszkania założycieli;
  3. Nazwa i siedziba unii kredytowej;
  4. Prawa i obowiązki założycieli przy zakładaniu unii kredytowej oraz odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązań;
  5. Osoby upoważnione do reprezentowania zakładanej unii kredytowej, ich prawa i obowiązki;
  6. Opłata wpisowa, zasady jej wpłacania i wykorzystania;
  7. Minimalna i maksymalna wysokość udziału członkowskiego oraz terminy i zasady jego wpłaty;
  8. Wysokość udziału członkowskiego wniesionego przez każdego z założycieli;
  9. Zasady zwrotu wpłaconych udziałów i opłaty wpisowej, jeżeli unia kredytowa nie zostanie założona;
  10. Zasady kompensaty kosztów założenia i wynagrodzenia za czynności założycielskie;
  11. Sposób rozstrzygania sporów między założycielami.

Umowę muszą podpisać wszyscy założyciele

Założyciele przygotowują statut i przedkładają go zebraniu założycielskiemu. Do tego czasu rejestrują osoby, które wniosły wkłady udziałowe.

Do momentu zebrania założycielskiego należy zgromadzić minimalny kapitał udziałowy i wkłady co najmniej 50 osób.

Do tego czasu każdy z założycieli może zawierać umowy w imieniu unii, chyba że postanowiono inaczej. Jeżeli zebranie nie zatwierdzi takich umów, odpowiedzialność ponoszą za nie solidarnie założyciele.